„Życie konsekrowane, głęboko zakorzenione w przykładzie życia i w nauczaniu Chrystusa Pana, jest darem Boga Ojca udzielonym jego Kościołowi za sprawą Ducha Świętego. Dzięki profesji rad ewangelicznych charakterystyczne przymioty Jezusa - dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo - stają się w pewien swoisty i trwały sposób “widzialne” w świecie, a spojrzenie wiernych zwraca się ku tajemnicy Królestwa Bożego, które już jest obecne w historii, ale w pełni urzeczywistni się w niebie.

W ciągu stuleci nigdy nie zabrakło ludzi, którzy - idąc posłusznie za wezwaniem Ojca i poruszeniami Ducha Świętego - wybrali tę drogę specjalnego naśladowania Chrystusa, aby oddać się Jemu sercem niepodzielnym”(por. 1 Kor 7, 34). Oni także porzucili wszystko jak Apostołowie, aby przebywać z Nim i tak jak On oddać się na służbę Bogu i braciom. W ten sposób przyczynili się do objawienia tajemnicy i misji Kościoła dzięki licznym charyzmatom życia duchowego i apostolskiego, których udzielał im Duch Święty, a w ten sposób wnieśli też wkład w odnowę społeczeństwa” (Jan Paweł II, Vita consekrata 1).

Przeżywamy Święto Ofiarowania Pańskiego. W tradycji polskiej ten dzień znany jest jako Święto Matki Bożej Gromnicznej. Z inicjatywy bł. Jana Pawła II dzień ten jest przeżywany jako Dzień Życia Konsekrowanego. Co to oznacza? Nic innego jak to, że we wspólnocie Kościoła w modlitwie i postawie życzliwości kierujemy się ku powołanym do życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie. Czynią to, realizując charyzmat właściwy dla zakonu czy zgromadzenia zakonnego, do którego należą.

Dzień ten jest szczególny także dla duchowych synów Sługi Bożego o. Franciszka Marii od Krzyża Jordana, którzy już od ponad wieku służą społeczności trzebińskiej w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. W postawie gotowości do realizowania duchowego testamentu Założyciela, salwatorianie w trzebińskim klasztorze podejmują różnego rodzaju obowiązki, które pozwalają zaspokoić potrzeby wiernych, którzy chcą zbliżyć się do Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata.

Dotyczy to posługi w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, która ściśle związana jest z pielęgnowaniem kultu Matki Bożej Fatimskiej przez codzienną adorację Najświętszego Sakramentu w kaplicy Cudownej Figury, powierzanie intencji wiernych w Eucharystii w każdą środę, połączoną z nowenną do Pani z Fatimy, trwanie na modlitwie podczas całonocnych czuwań fatimskich organizowanych od ponad 60 lat od maja do października.

Dotyczy to także posługi salwatorianów w Centrum Formacji Duchowej, które od 2006 roku służy uczniom Chrystusa różnego stanu w pogłębianiu ich wiary. W spotkaniach organizowanych w Centrum biorą udział głównie siostry zakonne, dla których prowadzone są trzy odrębne kursy formacyjne: dwuletnia Szkoła Formatorek Zakonnych, roczny kurs o nazwie Rok Odnowy Duchowej i pięcioletni Kurs Formacji Juniorackiej. Formacja w ramach tych kursów ma charakter integralny i obejmuje wprowadzenie w modlitwę Słowem Bożym lectio divina, wykłady z zakresu teologii, antropologii i psychologii, jak również pracę w grupach warsztatowych i indywidualne rozmowy w ramach kierownictwa duchowego. W trzebińskim Centrum Formacji Duchowej odbywają się też spotkania otwarte dla wszystkich, a więc i duchownych, i świeckich. Mają one dwojaki charakter: służą pogłębieniu wiary w Chrystusa i uczą modlitwy Słowem Bożym (sesje i rekolekcje lectio divina) lub pomagają poznać siebie w wymiarze ludzkim, zwłaszcza w aspekcie komunikacji (warsztaty z psychologii komunikacji). Duszpasterze Centrum prowadzą też posługę sakramentu pojednania i kierownictwa duchowego dla osób duchownych i świeckich.

Posługa trzebińskich salwatorianów wpisana jest ściśle w ogólne posłannictwo realizowane w duchu Ojca Założyciela, więc nie brakuje tu miejsca na pogłębianie tematu misji. Dlatego też klasztor ten stał się „centralą” dla Wolontariatu Misyjnego „Salvator”, który pomaga młodym ludziom na drodze jego dojrzałości ludzkiej, osobowościowej i chrześcijańskiej. Realizuje się to między innymi przez wakacyjne wyjazdy młodzieży na placówki misyjne, gdzie - pomagając misjonarzom - mogą skonfrontować przebyty proces dojrzewania, a nadto doświadczyć radości udziału w misyjnym dziele Kościoła i osobistej odpowiedzialności za głoszenie Ewangelii słowem, czynem i postawą pełną wyrzeczenia i ofiary.

Różnorodność pracy salwatoriańskiej uwidacznia się także przez posługę w Powiatowym Szpitalu w Chrzanowie. Przez codzienną Eucharystię, udzielane na salach sakramenty, słowo pocieszenia i otuchy, gest dobroci, miłość Zbawiciela do każdego człowieka, szczególnie tego cierpiącego i w potrzebie, jest coraz bardziej znana i odczuwana.

Daje się to także odczuć poprzez posługę eucharystyczną w każdą niedzielę w Zakładzie Karnym w Trzebini. Dzięki temu ludzie, którzy w różny sposób popadli w konflikt z prawem, mogą doświadczyć obecności Zbawiciela, który troszczy się o każdą zabłąkaną owcę.

Nie sposób nie wspomnieć o codziennej, zwyczajnej posłudze kapłanów, którzy w sakramencie pokuty i pojednania pomagają doświadczyć Bożego miłosierdzia. Każdy potrzebujący może tego doznać dzięki tym Salwatorianom (szczególnie starszym kapłanom), którzy codziennie, przez kilka godzin czuwają w konfesjonałach, by nikt nie był pozbawiony możliwości zbliżenia się do Miłosiernego Ojca.

Dzień Życia Konsekrowanego jest okazją, by zwrócić uwagę na to, jak Bóg troszczy się o swój lud. Niech będą Mu dzięki za to, że potrafi natchnąć takich ludzi jak Franciszek Jordan, by każdy mógł poznać i pokochać Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata.

ks. Marcin SDS