Przeżywamy Uroczystość Narodzenia Pańskiego. Przeżywamy tajemnicę Wcielenia Jezusa Chrystusa, Boga-Człowieka i dziękujemy Bogu za to, że Ten, który "istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie"

Ważnym pozostaje pytanie, z czym przychodzimy do Dzieciątka Jezus? Co chcielibyśmy Mu ofiarować? Może białą, świeżo uprasowaną koszulę, może nowe buty lub skórkową torebkę, lub też troski i trudy codziennego życia, wszystkich tych, których kochamy, naszych bliskich, których nosimy w naszych sercach. A może zwyczajnie chcemy mu zanieść w darze nasze prace, obowiązki, zadania, które Bóg stawia na drodze naszego życia. Co chcielibyśmy Mu ofiarować? Może to, co nas boli, co nie daje nam spokoju, trudności, cierpienia, choroby, tęsknoty za bliskimi, którzy albo są daleko poza granicami Ojczyzny, albo w minionym roku odeszli z tego świata.

Niezależnie od tego, przychodźmy do Dzieciątka, by oddawać Mu swoje życie i usłyszeć: "Przynoś mi zawsze wszystko to, co jest w twym życiu niedostateczne, i to, co popsułeś, i to, co złego zrobiłeś. Ja chcę to wszystko naprawić, chcę ci pomóc, chcę ci wciąż od nowa przebaczać, chcę cię wziąć za rękę i poprowadzić właściwą drogą!

Zobacz zdjęcia naszej bazyliki, która pięknieje dla Dzieciątka Jezus

(zdjęcia dostępne tutaj)